Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A nie ma kasowników przed trzydziestodwójkami h2h3. Drugą z tych niedokładności poprawiono już w Wn (→Wf,Wa). W przypadku h2 brak nie musi być uważany za błąd, gdyż reguły obowiązywania znaków przygodnych w takim kontekście nie były (i nie są) ściśle ustalone – nuta h2 brzmi wyżej niż h1 na początku taktu (znak potrzebny), ale zapisana jest na tej samej wysokości (znak niepotrzebny). Co ciekawe, oba kasowniki są w ApI.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 27

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed ostatnią drobną szesnastką w każdej z grup przednutek. Tę oczywistą niedokładność skorygowano już w Wn1 i wszystkich dalszych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 30

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A brakuje kilku niezbędnych lub wskazanych znaków chromatycznych – w l.r.  obniżającego g1 na ges1, w pr.r. bemoli obniżających g2 na ges2 i c2 na ces2 oraz  przed f2. W Wn (→Wf,Wa) dodano tylko znak w l.r.
W tekście głównym uzupełniamy wyżej wymienione znaki i dodajemy  ostrzegawczy przed d3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 35-36

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

"Nonszalancka" notacja chromatyczna A – brakuje przynajmniej 4 znaków w pr.r. i 7 w lewej – mimo że nie prowadzi do żadnych wątpliwości tekstowych, wymaga jednak uzupełnień, co w pewnym stopniu zrobiono już w pierwszych wydaniach. Biorąc pod uwagę odmienną od naszej konwencję w przypadku partii pr.r. na 4. mierze t. 35, znaki na górnej pięciolinii uporządkowano już w Wn1, łącznie z dodaniem ostrzegawczego  przed d1 na początku t. 35 i usunięciem niepotrzebnie powtórzonego  przed h1 na początku 2. połowy t. 36. Natomiast zapis partii l.r. można uznać za niewymagający uzupełnień tylko w WfSB i Wa (w każdym z nich inny).
W tekście głównym dodajemy znaki pr.r. na 4. mierze t. 35; zrobiono to także w Wn3. Patrz też uwaga na początku 2. połowy t. 36.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Poprawki A , Znaki ostrzegawcze , Niedokładności A

t. 39-40

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Podobnie jak w t. 35-36, Chopin pominął w A niektóre niezbędne znaki chromatyczne przede wszystkim w t. 40 –  des2 i  e2 w pr.r. oraz  e1 i  des2 w l.r. (użycie znaków w t. 39 jest ze względu na przenośnik oktawowy nie w pełni skodyfikowane, co powoduje, że  przed e3 i  przed des2 można uznać za niekonieczne). Wszystkie potrzebne znaki – z zastrzeżeniem jak w nawiasie powyżej – dodano już w Wn1 (→Wf1,Wa,Wn2Wn3). W Wa dodano jeszcze  des2 przed 6. szesnastką t. 39.
W WfSB powtórzono znaki Wn1, z tym że przed 6. szesnastką t. 39 umieszczono  zamiast , co dało błędne es1, a przed 8. szesnastką tego taktu dodano  des2, co nie ma sensu – znak, jeśli już uzna się go za potrzebny, powinien się znaleźć przed 6. szesnastką.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A